6 juli nm - De rododendron vallei

Met de oversteek Refuge Baysselance - Refuge d'Estom kom ik opnieuw in een heel ander scoort landschap. De kalk maakt plaats voor een soort wit graniet. Combineer dat met een overdaad aan perfect in bloei staande rododendrons, een prachtig meertje en een heerlijk sparrewoud.  Opnieuw héél mooi en helemaal anders dan de valleien van de vorige dagen.
Ik koos voor de Col de Labas. Technischer en veel eenzamer dan de klassieke overgang.
Vandaag een bivak, zo'n uurtje afwaarts de berghut. Het viel heel erg mee. De rivier dommelde me netjes in slaap en ik gleed amper weg van dat supersmalle lichtgewicht matrasje.
Refuge de Baysselance met daarachter de Vignemale. Vnlr. Montferrat op 2° plan en Petit Vignemale - Chaussenque - Grand Vignemale op 1° plan.
Afdeling van de Col de Labas
Lac d'Estom

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Tour de Vignemale praktisch

Afbeelding
Welke tour de Vignemale ? Er zijn meerder mogelijkheden voor een mooie wandellus rond de Vignemale. De meest klassieke is Gavernie - Bujaruelo - Panticosa - Ref. Wallon - Ref. Baysselance - Gavernie ( link naar fiche ). Ik was ook voor deze route gestart, met een extra nacht in Ref. d'Oulettes de Gaube om de twee toppen, de Petit en de Grand Vignemale, er bij te kunnen nemen. Tijdens de tocht zelf is dit omgegooid omdat de top een dag vroeger moest komen. En dus moest er op het einde een extra etappe ingeschoven worden. Die extra etappe is erg ongebruikelijk en zou ik niet aan iedereen aanraden. De etappes, dag aan dag : Dag 1 : Gavarnie (1375) - Porte de Boucharo (2270) - St-Nicolas de Bujaruelo (1335) De etappe is normaal 5 h +900m -950m. Ik vertrok niet in Gavarnie dorp, maar aan de Gîte de la Saugué en deed dan ook nog eens een omweg langs de Cirque de Gavarnie en de Refuge des Sarradets wat dan neerkomt op 9h stappen +1700m en -1750m. Kortom wat aan de zware kant voor
Meer lezen

18 Juli - Aneto in koninklijke stijl

Afbeelding
Na de hoogste van Andorra was het uiteraard ook de beurt aan de hoogste van de Pyreneeën : de Aneto (3404). We vertrokken vanuit de vallei van Benasque . Na een veel te korte nacht namen we om 5h het busje naar Besurta (1910). Bij het eerste stuk (in het donker dus) was het pad gemarkeerd met reflectoren - innoverende luxe. Na de Rencluse-hut (2140) was het gedaan met dat soort foefjes en zochten we onze weg door blokken- en sneeuwvelden. Gemakkelijk denk je - volg gewoon de andere klimmers... Fout natuurlijk, dat koste ons de nodige strafhoogtemeters en strafminuten. Daarna ging het zachtjes over een perfect spoor door sneeuw (heel veel sneeuw dit seizoen) naar de voortop. De fameuze "Pas van Mohammed" (een gemakkelijk stukje rotsklimmen boven een vreselijk afgrond) bracht ons op de top. Die bleef discreet in de mist. Voor de afdaling namen we een andere route. Veel eenzamer, langs enkele adembenemende stukken. En uiteindelijk op een prachtige stuk hoogveen/weiland Plan
Meer lezen

15 Juli - Aankomst in Andorra

Afbeelding
Nu ik voor het eerst in de Pyreneeën ben is het alsof ik zoveel mogelijk van die hele bergketen in één vakantie wil beleven. In elk geval: de volgende afspraak is in Andorra. Een piepklein staatje dat zich niks aantrekt van de EU regels. Taxfree diesel, peperdure telefoonverbinding, enorme skistations,... Gelukkig is er ook nog veel prachtige natuur. De ontdekking van de dag: Lac de Pessons: een prachtig meer, waar ik tot een uur of 6 ben blijven plakken (iedereen was toen weg voor de voetbal).  Zalige rust en wat een genot om 's avonds eens zon te hebben ipv de gebruikelijke mooiweerwolken.  Bivak op een doodlopende jeepweg vlak bij een riviertje. Belevenis van de dag: een uur kijken naar een onweerswolk zo'n 10 km verderop (de énige wolk aan de lucht!), die telkens weer van binnenuit door bliksems verlicht werd. Lac de Pessons, op de kaart Estany Primer. Van hieruit kan je een rustige tocht langs een 20-tal meertjes doen. Die heb ik dus gemist.
Meer lezen